Rondvragend bij klimmers en alpinisten kom je tot de conclusie dat iedereen aan duursport doet, de een op de fiets en de andere al hardlopend.
Op 21 januari stond de 10,5 km Annendaalloop te Posterholt op mijn programma. Na een lange tijd zonder wedstrijden te hebben gelopen, -in 1999 liep ik als laatste wedstrijd de halve marathon van Eindhoven-, heb ik mezelf weer eens een startnummer op mijn borst gespeld.
“s Morgens waren er rukwinden tot 60 km/uur, helaas geen goede omstandigheden. Maar toen de wedstrijd om 11:00 uur startte waaide er alleen nog maar een flinke wind.
Het moest dus een tactische loop worden. Vanaf het begin moest tegen de wind worden geworsteld. Op het verste punt van het parcours kreeg je de wind weer in de rug, zodat er gelegenheid genoeg was om je te forceren. Mijn idee was om in het begin in een groepje te blijven en energie te sparen, en, met de wind in de rug, weer niet te snel lopen om de motor niet op te blazen. Ik moet zeggen dat deze tactiek me goed gelukt is.
Bij het 3 km-punt stond er 13:10 min op mijn klok: ‘Te snel’ dacht ik. Maar ik bleef in de groep goed meelopen, en af en toe even op kop meewerken. Steeds meer lopers vielen af. Bij ongeveer 6 km lopen ging de harde wind in je voordeel waaien. Het groepje werd steeds kleiner en bij het 9 km-punt kon ik nog versnellen om het groepje definitief achter me te laten. Mijn eindtijd op 10,5 km was 47:41 min. Een 45e plaats in de eindrangschikking.
Natuurlijk geen toptijd, ik heb ooit 10 minuten sneller gelopen, dat was in betere tijden.
Maar gezien de omstandigheden en mijn trainingstoestand ben ik er toch maar trots op.
Op de foto loop ik iets verscholen, links van het midden achter de meneer in het grijze vest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten