Beez 29 mei 2009

Het is zo rond 10:30 uur als Lucie en Bert het touw en de klimspullen onder aan de rotsen van Beez leggen. Een ontspannen klimdagje onder een heerlijk zonnetje is het idee. En dat wordt het ook.

In de sector La Jonction klimmen we de volgende routes:
- Eve Line: tot aan plateau (3+)
- Manetball (3+)
- Inoxis (4): zeer fysieke en gladde sleutelpassage
- Moi, je fais de la montagne (3)
- Beezodrome (5a): zie foto hierna



Vervolgens gingen we naar de sector La Liedekerke, waar we toevallig twee bekenden, Henk en Hans, tegenkwamen.
Bert klom hier de La Liedekerke (3+), een eenvoudige, doch lange route die al vaker gedaan is, maar zeer leuk blijft om te doen. Met name de instap is heerlijk om te klimmen, en uiteindelijk de lange abseil geeft ook wel weer een kik.
Zo rond 17:00 uur gingen we weer naar huis, voldoende moed verzameld voor de volgende keer.

Mozet, 30 april 2009

10:30 uur
Dirk draait beheerst aan het stuur en zet zijn Roomster op z'n plek in de berm nabij restaurant Au Moulin. Deze ligt in de mooie Samsonvallei nabij Mozet. Daar gaan Henk, Dirk en Bert klimmen in het kleine kalkmassief. Het stijgende pad is nog nat van de regen van de dag daarvoor, maar het is blauw en het zal al snel warm worden.
Nadat we langs de verschillende deelmassieven hebben gelopen en aan de hand van de topo een keuze hebben gemaakt van de te beklimmen routes, worden de klimschoenen aangetrokken.
Achtereenvolgens worden de routes Nigritella (4-), Edelweiss (3) en Soldanella (4) beklommen. De 1e route heeft een lastige, maar ook gladde instap. De laatste is over het algemeen lastiger dan verwacht, maar als je relais hebt gemaakt aan het 'gipfelkreuz', heb je een mooi uitzicht over de vallei.

13:10 uur
Tijdens de pauze laten we ons de appelflappen goed smaken en trekken door naar de volgende routes, Linde (3+) en de Alpenkauw (5a) doen we toprope. Deze laatste is een mooie route (zie foto boven).

16:35 uur
Dirk klimt op dat moment de route Schaap (4) voor.
Het thuisfront belt. Zo horen we van de ramp die zich in Apeldoorn eerder die dag heeft voltrokken. Triest !

Het leven gaat door. Zo ook wij. Want Dirk is in deze route net de lastige instap voorbij.
De route kent aflopende treetjes en is deels ook glad afgeklommen. Boven geraken geeft dan ook een goed gevoel.
Deze route is als een 4 gewaardeerd, maar waarvan we het eens zijn achteraf dat dit toch zwaarder aanvoelt, mede door de afgeklommen stukken. Dit is in feite ook onze conclusie over dit massief. De routes zijn over het algemeen laag gewaardeerd.

17:45 uur
De Roomster draait de weg op en we rijden door de mooie Samsonvallei naar de snelweg bij Wierde. Tevreden gaan we huiswaarts.

Foto's: klik op de link hierboven links onder fotoalbum Mozet 30 april 2009